अंगिकार करी तयाचा विसर । न पडे साचार तया लागीं ॥१॥ तो हा महाराज चंद्रभागे तटीं । उभा वाळुवंटीं भक्तकाजा ॥२॥ अनाथा कैवारी दीना लोभापर । वागवितो भार अनाथांचा ॥३॥ चोखा म्हणे माझी दयाळु माउली । उभी ती राहिली विटेवरी ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
