Skip to content
भाविकांच्या लोभा होऊनी – संत चोखामेळा अभंग – २०७
भाविकांच्या लोभा होऊनी आर्तभूत ।
उभाचि तिष्ठत पंढरीये ॥१॥
काय करुं प्रेमा न कळे या देवा ।
गुंतोनियां भावा राहे सुखें ॥२॥
वर्ण अभिमान न धरीं कांहीं चाड ।
भक्ति सुख गोड तयालागीं ॥३॥
चोखा म्हणे ऐसी कनवाळु माउली ।
कृपेची साउली दीनां करी ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
भाविकांच्या लोभा होऊनी – संत चोखामेळा अभंग – २०७
