कोपटी तळपती गाई – संत चोखामेळा अभंग – १८८
कोपटी तळपती गाई – संत चोखामेळा अभंग – १८८
कोपटी तळपती गाई ।
हाडाचीं बेडी पडेल पायीं ।
तोंड चुकवितां इज्जत जाई ।
मग वाचोनियां ।
काय कीजे मायबाप ॥१॥
जोहार पाटील बाजी ।
चावडी चलाना कां जी ।
ऐसें सांगत आलों आजी ।
बहुत बाकीं थकली की मायबाप ॥२॥
हिमायत येथें न चले कांही ।
दुस्तर वार्ता पुढें भाई ।
वरते पाय खालीं डोई ।
नव महिने होईल कीं जी मायबाप ॥३॥
उगलीं कां कोंडितां गुरें ।
गांवीची कां बुजवितां द्वारें ।
फेडा झाला बरोबर ।
नका उणें पुरें की मायबाप ॥४॥
यंदा आली चेवाची पाळीं ।
तोंडें कां जी करितां काळीं ।
चावडी चला या वेळीं ।
शिव्या गाळी घेऊं नका की मायबाप ॥५॥
कुळकर्णी आपुल्या स्वाधीन करा ।
आडखर्चाचा ताळा धरा ।
दयाळु मायाळु बाप करा ।
येईल मुजरा निजसत्वें की मायबाप ॥६॥
विठु पाटलाचा महार चोखामेळ्याचा जोहार ।
सकळ संतांचा कारभार ।
मज नफराचे शिरीं की जी मायबाप ॥७॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
कोपटी तळपती गाई – संत चोखामेळा अभंग – १८८
