उपजले विटळीं मेले – संत चोखामेळा अभंग – १८१
उपजले विटळीं मेले – संत चोखामेळा अभंग – १८१
उपजले विटळीं मेले ते विटाळीं ।
राहिले विटाळीं ते ही जाती ॥१॥
रडती पडती ते ही वेगें मरती ।
परि नाम न गाती भुली भ्रमें ॥२॥
कायरे हा देह सुखाचा तयासी ।
उघडाचि जासी अंतकाळी ॥३॥
चोखा म्हणे याचा न धरीं भरंवसा ।
अंती यम फांसा गळां पडे ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
उपजले विटळीं मेले – संत चोखामेळा अभंग – १८१
