उपजले विटळीं मेले ते विटाळीं । राहिले विटाळीं ते ही जाती ॥१॥ रडती पडती ते ही वेगें मरती । परि नाम न गाती भुली भ्रमें ॥२॥ कायरे हा देह सुखाचा तयासी । उघडाचि जासी अंतकाळी ॥३॥ चोखा म्हणे याचा न धरीं भरंवसा । अंती यम फांसा गळां पडे ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
