बहुत कनवाळु बहु – संत चोखामेळा अभंग – १७

बहुत कनवाळु बहु – संत चोखामेळा अभंग – १७


बहुत कनवाळु बहु हा दयाळु ।
जाणे लळा पाळू भाविकांचा ॥१॥
जात वित गोत न पाहेचि कांहीं ।
घालावी ही पायीं मिठी उगी ॥२॥
न मागतां आभारी आपेंआप होती ।
भाविकासी देतो भुक्ति मुक्ति ॥३॥
चोखा म्हणे ऐसा लाघवी श्रीहरी ।
भवभय वारी दरूशने ॥४॥


राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.

बहुत कनवाळु बहु – संत चोखामेळा अभंग – १७