Skip to content
फुलाचे अंगीं सुवास – संत चोखामेळा अभंग – १६८
फुलाचे अंगीं सुवास असे ।
फूल वाळलिया सुवास नासे ॥१॥
मृत्तिकेचे घट केले नानापरी ।
नाव ठेविलें रांझण माथण घागरी ॥२॥
विराली मृत्तिका फुटले घट ।
प्राणी कां फुकट शोक करी ॥३॥
चोखा म्हणे ऐसें मृगजळ पाही ।
विवेकी तिये ठायीं न गुंतेची ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
फुलाचे अंगीं सुवास – संत चोखामेळा अभंग – १६८
