Skip to content
घरदार वोखटें अवघें – संत चोखामेळा अभंग – १४९
घरदार वोखटें अवघें फलकटें ।
दु:खाचें गोमटें सकळही ॥१॥
नाशिवंतासाठी रडती रांडा पोरें ।
काय त्याचें खरें स्त्री पुत्र ॥२॥
लावूनियां मोह भुलविलें आशा ।
त्याचा भरंवसा धरिती जन ॥३॥
सकळही चोर अंती हे पळती ।
चोखा म्हणे कां न गाती रामनाम ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
घरदार वोखटें अवघें – संत चोखामेळा अभंग – १४९
