आला नरदेहीं पाहीं । शुद्धी नेणें ठायींचे ठायीं ॥१॥ करी प्रपंच काबाड । भार वाही खर द्वाड ॥२॥ न ये राम नाम मुखीं । नाहीं कधीं संत ओळखी ॥३॥ करी वाद अपवाद । नाही अंत:करण शुद्ध ॥४॥ मळ नासोनि निर्मळ । चोखा म्हणे गंगाजळ ॥५॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
