दुर्लभ होतें तें सुलभ – संत चोखामेळा अभंग – १३
दुर्लभ होतें तें सुलभ – संत चोखामेळा अभंग – १३
दुर्लभ होतें तें सुलभ पैं झालें ।
आपण नटलें सगुण रूप ॥१॥
धरोनी आवडी पंढरीये आलें ।
उभेंचि राहिलें कर कटीं ॥२॥
युगें अपरंपार न कळे ज्याचा पार ।
वैष्णवांचा भार शोभतसे ॥३॥
दिंडया गरूड टके पताका शोभती ।
बागडे नाचती हरिदास ॥४॥
चोखा म्हणे ऐसें धरोनियां भीड ।
उभ उभी कोड पुरवितो ॥५॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
दुर्लभ होतें तें सुलभ – संत चोखामेळा अभंग – १३
