ज्या काणें वेद – संत चोखामेळा अभंग – ११
ज्या काणें वेद – संत चोखामेळा अभंग – ११
ज्या काणें वेद श्रुति अनुवादिती ।
तो हा रमापती पंढरीये ॥१॥
सुखाचें ठेवणें क्षीरसागर निवासी ।
तो हा पंढरीसी उभा विटे ॥२॥
भाविकाकारणें उभवोनी हात ।
उदारपणें देत भक्ति-मुक्ति ॥३॥
न पाहे उंच नीच याती कुळ ।
स्त्री क्षूद्र चांडाळ सरते पायीं ॥४॥
चोखा म्हणे ऐसा भावाचा भुकेला ।
म्हणोनियां स्थिरावला भीमातटीं॥५॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
ज्या काणें वेद – संत चोखामेळा अभंग – ११
