धर्म रक्षावया साठीं – संत तुकाराम अभंग – 137
ऐसा हा लौकिक कदा – संत तुकाराम अभंग – 136
सोनियाचें ताट क्षीरीनें – संत तुकाराम अभंग – 135
गंधर्व अग्नि सोम भोगिती – संत तुकाराम अभंग – 134
आणिकांच्या कापिती माना – संत तुकाराम अभंग – 133
पंडित वाचक जरी जाला – संत तुकाराम अभंग – 132
इहलोकींचा हा देह – संत तुकाराम अभंग – 131
ब्रम्हनिष्ठ काडी – संत तुकाराम अभंग – 130
तारतिम वरी तोंडाच पुरतें – संत तुकाराम अभंग – 129
कुटुंबाचा केला त्याग – संत तुकाराम अभंग – 128
काखे कडासन आड पडे – संत तुकाराम अभंग – 127
शरणागत झालों – संत तुकाराम अभंग – 126
न देखोनि कांहीं – संत तुकाराम अभंग – 125
सर्प विंचू दिसे – संत तुकाराम अभंग – 124
सांपडला संदीं – संत तुकाराम अभंग – 123
चुंबळीशीं करी चुंबळीचा – संत तुकाराम अभंग – 122
संतांचे गुण दोष आणितां – संत तुकाराम अभंग – 121
देवाचे म्हणोनि देवीं अनादर – संत तुकाराम अभंग – 120
उपदेश तो भलत्या हातीं – संत तुकाराम अभंग – 119
धाकुटयाच्या मुखीं घांस घाली – संत तुकाराम अभंग – 118
बोलोनियां काय दावूं – संत तुकाराम अभंग – 117
चित्त तें चिंतन कल्पनेची धांव – संत तुकाराम अभंग – 116
आतां केशीराजा हेचि – संत तुकाराम अभंग – 115
अनुसरे तो अमर झाला – संत तुकाराम अभंग – 114
