भाव धरी तया तारील पाषाण – संत तुकाराम अभंग – 282
तुजविण वाणीं आणिकांची थोरी – संत तुकाराम अभंग – 281
नटनाट्य अवघें संपादिलें सोंग – संत तुकाराम अभंग – 280
दीप घेउनियां धुंडिती – संत तुकाराम अभंग – 279
आमुचा विनोद तें जगा – संत तुकाराम अभंग – 278
कोण जाणे कोणा घडे – संत तुकाराम अभंग – 277
भीत नाहीं आतां आपुल्या – संत तुकाराम अभंग – 276
काय म्यां मानावें हरीकथेचें – संत तुकाराम अभंग – 275
न देखवे डोळां ऐसा हा – संत तुकाराम अभंग – 274
कांहींच मी नव्हें कोणिये – संत तुकाराम अभंग – 273
फिरंगी वाखर लोखंडाचे विळे – संत तुकाराम अभंग – 272
नाहीं सुख मज न लगे – संत तुकाराम अभंग – 271
वर्णु महिमा ऐसी नाहीं मज – संत तुकाराम अभंग – 270
दीनानाथा तुझीं ब्रिदें चराचर – संत तुकाराम अभंग – 269
कां रे माझा तुज न ये – संत तुकाराम अभंग – 268
जप करितां राग – संत तुकाराम अभंग – 267
भुंकती तीं द्यावीं भुंकों – संत तुकाराम अभंग – 266
पोटाचे ते नट पाहों नये छंद – संत तुकाराम अभंग – 265
अतिवाद लावी – संत तुकाराम अभंग – 264
म्हणविती ऐसे आइकतों – संत तुकाराम अभंग – 263
करिसी तें देवा करीं माझें – संत तुकाराम अभंग – 262
जरी माझी कोणी कापितील – संत तुकाराम अभंग – 261
पिंड पोसावे हें अधमाचें ज्ञान – संत तुकाराम अभंग – 260
न मिळो खावया न वाढो संतान – संत तुकाराम अभंग – 259
