उद्धाराचा संदेह नाहीं – संत तुकाराम अभंग – 504
चिंतिलें तें मनिंचे जाणें – संत तुकाराम अभंग – 503
न कळे तो काय – संत तुकाराम अभंग – 502
म्हणवितों दास ते नाहीं – संत तुकाराम अभंग – 501
बळें बाह्यात्कारें संपादिलें – संत तुकाराम अभंग – 500
पंढरीसी जाय – संत तुकाराम अभंग – 499
होय होय वारकरी – संत तुकाराम अभंग – 498
विठ्ठल सोयरा सज्जन – संत तुकाराम अभंग – 497
सर्व सुखें आजी येथेचि – संत तुकाराम अभंग – 496
आतां गाऊं तुज ओविया – संत तुकाराम अभंग – 495
धिग जिणें ज्याचा स्वामी – संत तुकाराम अभंग – 494
दंभें कीर्ती पोट भरे – संत तुकाराम अभंग – 493
काय देह घालूं करवती – संत तुकाराम अभंग – 492
कां हो येथें काळ आला – संत तुकाराम अभंग – 491
भोगावरी आम्हीं घातला – संत तुकाराम अभंग – 490
दर्शनाची आस – संत तुकाराम अभंग – 489
देऊं ते उपमा – संत तुकाराम अभंग – 488
तुम्हां ठावा होता देवा – संत तुकाराम अभंग – 487
धांव घालीं आई – संत तुकाराम अभंग – 486
बरगासाठी खादलें शेण – संत तुकाराम अभंग – 485
आम्हांसी आपुलें नावडे – संत तुकाराम अभंग – 484
उजळलें भाग्य आतां – संत तुकाराम अभंग – 483
आपुलाला लाहो करूं – संत तुकाराम अभंग – 482
सांगतां हें नये सुख – संत तुकाराम अभंग – 481
