तिहीचे त्रिगुण – संत सोपानदेव अभंग

काळे ना सांवळे – संत सोपानदेव अभंग

पंढरीचा आनंद – संत सोपानदेव अभंग

चला रे गोपाल हो जाऊ पंढरीशी – संत सोपानदेव अभंग

हरि प्रेमभावे – संत सोपानदेव अभंग

हरिध्यानचित्ती – संत सोपानदेव अभंग

संतचरण धुळी – संत सोपानदेव अभंग

सर्वाभूती भाव जै होय स्वयमेव – संत सोपानदेव अभंग

चिदानंद रूप – संत सोपानदेव अभंग

आगमी न साधे ते – संत सोपानदेव अभंग

हरिविण नाही वेदांदिका मती – संत सोपानदेव अभंग

आपरुप हरी आपणची देव – संत सोपानदेव अभंग

निष्काम निश्चळ निश्चित स्वरुप – संत सोपानदेव अभंग

ज्ञानदेवी आन नाही ते भिन्न – संत सोपानदेव अभंग

वैकुठ आगळे न करू वेगळे – संत सोपानदेव अभंग

शांति दया क्षमा तेथील उपाया – संत सोपानदेव अभंग

नाद ब्रह्म मुसे नादरुप वसे – संत सोपानदेव अभंग

नाद रसी लीन ब्रह्म सामावले – संत सोपानदेव अभंग

ना रुप ठसा निरालंब जाला – संत सोपानदेव अभंग

पाहाणे परिसणे नामरूपी गेले – संत सोपानदेव अभंग

हरि असे देही सर्वकाळ संपन्न – संत सोपानदेव अभंग

काढले कुटाळ वासना बळ – संत सोपानदेव अभंग

राम सर्वोत्तम या नामे निखळ – संत सोपानदेव अभंग

पृथ्वी सोवळी आकाश सोवळे – संत सोपानदेव अभंग