तंव पातला माध्यान्हकाळ – संत निळोबाराय अभंग ६७
मग होसोनियां बोलिजे – संत निळोबाराय अभंग ६६
मग म्हणे गिळिले गोप – संत निळोबाराय अभंग ६५
कृष्ण बळराम उठिले – संत निळोबाराय अभंग ६४
ऐसें वासुनी मुख अमूप – संत निळोबाराय अभंग ६३
येरीकडे आनंद गोकुळीं – संत निळोबाराय अभंग ६२
महा वैरी निर्दाळिला – संत निळोबाराय अभंग ६१
यावरी कोणे ऐके दिवशी – संत निळोबाराय अभंग ६०
ऐसे वैरिया मुक्तिदानीं – संत निळोबाराय अभंग ५९
मग ओवाळूनियां मृतिका – संत निळोबाराय अभंग ५८
कंसा मली भय संचारू – संत निळोबाराय अभंग ५७
ऐसे देव आणि ऋषेश्वर – संत निळोबाराय अभंग ५६
पुढे ऋषिश्रवरांची मांदी – संत निळोबाराय अभंग ५५
रन्तखचित पालख – संत निळोबाराय अभंग ५४
आतां पुढे बाळचरित्र – संत निळोबाराय अभंग ५३
यावरी कंस म्हणे दैत्यादिकां – संत निळोबाराय अभंग ५२
मग म्हणती अवघ्या जणी – संत निळोबाराय अभंग ५१
तंव त्या रिठीयासी निघालीं वदनें – संत निळोबाराय अभंग ५०
ऐसा चिंतावोनियां मनीं – संत निळोबाराय अभंग ४९
ऐसें सांगतां माभळभटा – संत निळोबाराय अभंग ४८
ऐकोनी गजबजिली दैत्यसभा – संत निळोबाराय अभंग ४७
बैसला होता पाटावरी – संत निळोबाराय अभंग ४६
परी तें कर्म बळोत्तर – संत निळोबाराय अभंग ४५
मग वस्त्रें देउनी गौरविला – संत निळोबाराय अभंग ४४
