सुखें संसार करावा – संत जनाबाई अभंग – १६३
जगीं विठ्ठल रुक्मिणी – संत जनाबाई अभंग – १६२
चोरा संगतींनें गेला – संत जनाबाई अभंग – १६१
हेंचि देवांचें भजन – संत जनाबाई अभंग – १६०
जहाज तारिलें तारिलें – संत जनाबाई अभंग – १५९
भृंगीचिया अंगीं कोणतें – संत जनाबाई अभंग – १५८
नाद पडे कानीं – संत जनाबाई अभंग – १५७
झाली जगाचिये सीमा – संत जनाबाई अभंग – १५६
धनियाचें पडपे गेला – संत जनाबाई अभंग – १५५
बांधोनियां हात गयाळ – संत जनाबाई अभंग – १५४
भक्तिभावें वळे गा – संत जनाबाई अभंग – १५३
डोईचा पदर आला – संत जनाबाई अभंग – १५२
धन्य धन्य ज्याचे चरणीं – संत जनाबाई अभंग – १५१
नामयाचें ठेवणें जनीस – संत जनाबाई अभंग – १५०
मी तों समर्थाची दासी – संत जनाबाई अभंग – १४९
आतां येतों स्वामी आम्ही – संत जनाबाई अभंग – १४८
आम्ही स्वर्ग लोक मानूं – संत जनाबाई अभंग – १४७
आनंदाचे डोहीं – संत जनाबाई अभंग – १४६
करूं हरीचें कीर्तन – संत जनाबाई अभंग – १४५
नित्य सारुं हरीकथा – संत जनाबाई अभंग – १४४
सत्त्वरजतमें असे हें – संत जनाबाई अभंग – १४३
मनामागें मन लावूं – संत जनाबाई अभंग – १४२
स्मरण तें हेंचि – संत जनाबाई अभंग – १४१
मना लागीं हाचि – संत जनाबाई अभंग – १४०
