तूं विटेवरी सखये बाई हो करी कृपा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८९९
हरिभक्त संत झाले हो अनेक – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८९८
मन हें धालें मन हें धालें पूर्ण विठ्ठलचि झालें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८९७
काय सांगू तूतें बाई – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८९६
जोहार माय बाप जोहार – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८९५
कैसे बोटानें दाखवूं तुला – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८९४
होय सौरी आतां उघडा घाली माथा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८९३
ऐका हा शेवट अभंगमाळा झाली – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८९२
महा तेजा आंत बिंदू कोणे परी – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८९१
सुनीळ जें ब्रह्म बिंब सत्रावीचें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८९०
तूर्या तें महाकारण नाहीं नाहीं जेथें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८९
सत्त्व रज तम त्रिगुण तें ब्रह्म – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८८
मीच माझा डोळा मीच शून्यांत निळा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८७
शास्त्रार्थाची वाणी निरंजणी दीसे – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८६
तुर्येमध्यें माझा अखंड रहीवास – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८५
आत्माराम नयनीं निरखुनी देखिला – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८४
आकाशाचें अंतीं प्रणवाचें गुज – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८३
आतां औटपिठींचा मार्ग एक बाई – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८२
शून्याचा उदभव सांगतों या बोला – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८१
अखंड तमासा डोळा देख निका – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८८०
आकाशाचे ठायीं चंद्र सूर्य तारा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८७९
चैतन्य तें दिसें उघडेया डोळां – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८७८
निशी दिवस दोघे लोपलें तें ठायीं – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८७७
ब्रह्मज्ञानी पुरुष तोचि ओळखावा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ८७६
