चौदा भुवनीं चौघां भुलविलें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २६९
आपुलें कांही न विचारितां धन – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २६८
शुध्दमतीगती मज वोळला निवृत्ती – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २६७
अमित्य भुवनीं भरलें शेखीं जें उरलें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २६६
साकारु निराकारु वस्तु सदगुरु आमुचा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २६५
भ्रमर रस द्वंद्व विसरला भूक – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २६४
अनुपम्य तेजें धवळलें ब्रह्मांड – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २६३
पहातें पाहाता निरुतें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २६२
सूक्ष्म साध्य काज सांगितले स्वामी – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २६१
अरे अरे ज्ञाना ज्ञान हे निवृत्ति – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २६०
अरे अरे ज्ञाना ज्ञान उघडे बोलसी – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २५९
स्वामीचे कृपेनें चिदघन ओळलें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २५८
अरे स्वरुपाकारणें विश्वरुप घेतलें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २५७
रवितेजकिरण फ़ांकलिया तेज – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २५६
समसुख शेजे निमोनियां काय – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २५५
परे पडे मिठी तेथे बोलणेचि नुठी – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २५४
ब्रह्मीं ब्रह्म होणें हें तो कठीण सांगता – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २५३
श्रीगुरुसारिखा असतां पाठीराखा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २५२
सांवळा सकुमार लावण्य त्रिभुवनीं – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २५१
तृप्ति भुकेली काय करुं माये – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २५०
देखिले तुमचे चरण – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २४९
सत्त्व रज तम प्रकृती अपारा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २४८
ऐसें हें अंडज सांगितलें देवें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २४७
परेसी जंव पाहे तंव दिसे हें अरुतें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २४६
