कोण तो सोंवळा – संत चोखामेळा अभंग – १८०

काळाचा विटाळ जीवशिवा – संत चोखामेळा अभंग – १७९

शुद्ध भाव शुद्धमती – संत चोखामेळा अभंग – १७८

आमुचा आम्ही केला – संत चोखामेळा अभंग – १७७

संतांचा अनुभव संतची – संत चोखामेळा अभंग – १७६

वांया हांव भरी – संत चोखामेळा अभंग – १७५

वांया हांव भरी गुंतले – संत चोखामेळा अभंग – १७४

वाढलें शरीर काळाचें – संत चोखामेळा अभंग – १७३

लिहिलें संचितीं न चुके – संत चोखामेळा अभंग – १७२

याचिया छंदा जे लागले – संत चोखामेळा अभंग – १७१

बैसोनि निवांत करीन – संत चोखामेळा अभंग – १७०

बावरे मन रात्रंदिवस – संत चोखामेळा अभंग – १६९

फुलाचे अंगीं सुवास – संत चोखामेळा अभंग – १६८

पांडुरंगी लागो मन – संत चोखामेळा अभंग – १६७

नेणों कोणे काय – संत चोखामेळा अभंग – १६६

नेणपणें मिठी घालीन – संत चोखामेळा अभंग – १६५

निर्गुणा अंगी सगुण – संत चोखामेळा अभंग – १६४

न करीं सायासाचें काम – संत चोखामेळा अभंग – १६३

धिक् तो आचार – संत चोखामेळा अभंग – १६२

दु:खरूप देह दु:खाचा – संत चोखामेळा अभंग – १६१

देही देखिली पंढरी – संत चोखामेळा अभंग – १६०

देह बुद्धीवेगळें जें – संत चोखामेळा अभंग – १५९

देव म्हणे नारदासी – संत चोखामेळा अभंग – १५८

तुम्ही तों सांकडें – संत चोखामेळा अभंग – १५७