आतां होइन धरणेकरी – संत तुकाराम अभंग –1322

दिकची या नाहीं – संत तुकाराम अभंग –1321

मी मज माझीयाचा तुटला – संत निळोबाराय अभंग – २००

किती विवंचना करीतसें – संत तुकाराम अभंग –1320

मनींचा माझिया वो – संत निळोबाराय अभंग – १९९

भावभक्तिचिया प्रीतीं जेवविला – संत निळोबाराय अभंग – १९८

तरिच हा जीव संसारीं – संत तुकाराम अभंग –1319

पाहों गेलिया वो नंदाचा – संत निळोबाराय अभंग – १९७

नित्य श्रीहरीचें आठवितें – संत निळोबाराय अभंग – १९६

कोण पुण्य कोण गांठी – संत तुकाराम अभंग –1318

देवें भक्तालागीं उपचार – संत निळोबाराय अभंग – १९५

चित्ता ऐसी नको देऊं – संत तुकाराम अभंग –1317

देतां आलिंगन नंदाच्या – संत निळोबाराय अभंग – १९४

झाला विरह हे नये देहावरी – संत निळोबाराय अभंग – १९३

तुम्ही आम्ही भले आतां – संत तुकाराम अभंग –1316

एकलें न कंठचे याविण मज – संत निळोबाराय अभंग – १९२

माझें जड भारी – संत तुकाराम अभंग –1315

एकली एकटची होती – संत निळोबाराय अभंग – १९१

एक ना दुसरें वो नव्हते – संत निळोबाराय अभंग – १९०

आजि पुरलें वो आतींचें – संत निळोबाराय अभंग – १८९

पशु पक्षी जीव श्वापदें – संत निळोबाराय अभंग – १८८

येतां देखोनियां भार – संत निळोबाराय अभंग – १८७

नाहीं माथां भार – संत तुकाराम अभंग –1314

बोलती बोलणें चालती – संत निळोबाराय अभंग – १८६