विटेवरी कैवल्यगाभा – संत निळोबाराय अभंग – ३१५

हा गे आलों कोणी म्हणे – संत तुकाराम अभंग –1344

वरी बुकीयाचे धूसर – संत निळोबाराय अभंग – ३१४

युक्ती तंव झाल्या कुंठीत – संत तुकाराम अभंग –1343

याचि लागीं हरी – संत निळोबाराय अभंग – ३१३

लेंकरा लेववी माता – संत तुकाराम अभंग –1342

पंढरिहूनी गांवा जातां – संत निळोबाराय अभंग – ३१२

शरण शरण वाणी – संत तुकाराम अभंग –1341

वैष्णवा संगती सुख वाटे – संत तुकाराम अभंग –1340

अचळ न चळे ऐसें – संत तुकाराम अभंग –1339

राही रुक्मिणी सत्यभामा – संत निळोबाराय अभंग – ३११

करूं तैसें पाठांतर – संत तुकाराम अभंग –1338

समर्थाची धरिली कास – संत तुकाराम अभंग –1337

राहिला उभा विटेवरी – संत निळोबाराय अभंग – ३१०

अवचितचि हातीं ठेवा – संत तुकाराम अभंग –1336

वेणुनादीं लाभे काला – संत निळोबाराय अभंग – ३०९

मथनीचें नवनीत – संत तुकाराम अभंग –1335

न पाहें माघारें आतां परतोनि – संत तुकाराम अभंग –1334

गोदेकांठी होता आड – संत तुकाराम अभंग –1333

शीतळ तें शीतळाहुनी – संत तुकाराम अभंग –1332

सर्व संगीं विट आला – संत तुकाराम अभंग –1331

आपुल्या आपण उगवा – संत तुकाराम अभंग –1330

येणें पांगें पायांपाशीं – संत तुकाराम अभंग –1329

संत येताती सनकादिक – संत निळोबाराय अभंग – ३०८