उमटलीं विष्णूपदें – संत निळोबाराय अभंग – ३३०
संगतीनें होतो पंगतीचा – संत तुकाराम अभंग –1360
उमटलीं खडकावरी – संत निळोबाराय अभंग – ३२९
केला कइवाड संतांच्या – संत तुकाराम अभंग –1359
आत्मा सकळांचा श्रीहरी – संत निळोबाराय अभंग – ३२८
आतां पाहेन वाडेंकांडें – संत निळोबाराय अभंग – ३२७
तेव्हा होतो भोगाधीन – संत तुकाराम अभंग –1358
यमुनेचा जो विहारीं – संत निळोबाराय अभंग – ३२६
देईल तें उणें नाहीं – संत तुकाराम अभंग –1357
सत्तेचें भोजन समयी आतुडे – संत तुकाराम अभंग –1356
न संडावा आतां ऐसा – संत तुकाराम अभंग –1355
प्रसिद्ध हा असे जगा – संत तुकाराम अभंग –1354
याचा तंव हाचि मोळा – संत तुकाराम अभंग –1353
याची सवे लागली जीवा – संत तुकाराम अभंग –1352
जेणें वाढे अपकीर्ती – संत तुकाराम अभंग –1351
पुंडलीक म्हणे देवा – संत निळोबाराय अभंग – ३२५
पुंडलिके पिकविलें – संत निळोबाराय अभंग – ३२४
पंढरिये केला वास – संत निळोबाराय अभंग – ३२३
नामरुप नातळे ज्यासी – संत निळोबाराय अभंग – ३२२
नामसमरणेंचि श्रीहरी – संत निळोबाराय अभंग – ३२१
जन्मा आलीयाचा लाभ – संत तुकाराम अभंग –1350
नको माझे मानूं आहाच – संत तुकाराम अभंग –1349
तुम्हां आम्हां जंव जालिया – संत तुकाराम अभंग –1348
ऐसा उदार देवादेवो – संत निळोबाराय अभंग – ३२०
