उपजों मरों हे तों आमुची – संत तुकाराम अभंग –1368
धन्य धन्य पुंडलिका – संत निळोबाराय अभंग – ३४६
नेमूनियां ठेविलें जेथें – संत निळोबाराय अभंग – ३४५
धिक् त्याचें जन्मांतर – संत निळोबाराय अभंग – ३४४
नाहीं होत भार घातल्या उदास – संत तुकाराम अभंग –1367
लौकिकासाठी या पसाऱ्याचा – संत तुकाराम अभंग –1366
न देखे जो पंढरीनाथ झाला – संत निळोबाराय अभंग – ३४३
देवासी तो पुरे एकभाव गांठी – संत तुकाराम अभंग –1365
महर्षी देव स्तविती ज्यातें – संत निळोबाराय अभंग – ३४२
करुनि चंद्रभागे स्नान – संत निळोबाराय अभंग – ३४१
पाचारितांचि पंढरीनाथा – संत निळोबाराय अभंग – ३४०
जो देखे एकदां तरी – संत निळोबाराय अभंग – ३३९
भोळा माझा पंढरीनाथ – संत निळोबाराय अभंग – ३३८
पुढारले विठ्ठल हरी – संत निळोबाराय अभंग – ३३७
पुंडलिकें शेत केलें – संत निळोबाराय अभंग – ३३६
नाहीं विश्वास जया – संत निळोबाराय अभंग – ३३५
नाढळे कधींही पंढरी – संत निळोबाराय अभंग – ३३४
ऐसिया सुखाची मांदूस – संत निळोबाराय अभंग – ३३३
ज्याने आड यावें कांहीं – संत तुकाराम अभंग –1364
ऐसा दोहीं स्थ्ळींचा – संत निळोबाराय अभंग – ३३२
कुळीची हे कुळदेवी – संत तुकाराम अभंग –1363
आतां देह अवसान – संत तुकाराम अभंग –1362
एकंदर देवें आज्ञा – संत निळोबाराय अभंग – ३३१
करितां विचार सांपडलें वर्म – संत तुकाराम अभंग –1361
