मज तुरंबा कां वो जिये तिये – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १५९
में दुरर्थि कर जोडु – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १५८
ठाकुनी आलिये तुजपाशीं – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १५७
त्वचेचिया रानां धाडूं नको मना – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १५६
आजिवरि होते मी मोकाट – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १५५
मीपण माझें हरपलें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १५४
सांवळीये निळी भुलली एकी नारी – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १५३
परब्रह्म सांवळे गोपवेशें निरालें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ९३
सखी सांगे सार शाति क्षमा दया – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १५०
येरी म्हणे भेद सृष्टी दाविती शब्द – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १४९
सम्यक करी शांति बैसे एके पातीं – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १४८
अष्टदळ पाहे पद्म नेत्र दाहे – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १४७
कासयाची चाड मज नाहीं वो साजणी – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १४६
द्वैताद्वैत विरहित गौळणी – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १४५
वर्हाड न होतां होतें खेळेमेळे – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १४४
सुखाचा निधि सुखसागर जोडला – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १४३
स्वरुपाचेनि भानें बिंब हें ग्रासिलें – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १४२
अंबुला होता तो लेंकरु जाला – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १४१
पंचविसा वेगळें महत्तत्त्व बोलिजे – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग २४२
सगुण अंबुला निर्गुण पैं झाला – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १४०
अंबुला विकून घेतली वस्तु – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १३९
सुची अंबुला ज्ञान घराचारु – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १३८
दुरकु अंबुला केलागे बाई – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १३७
अष्टभावें भोगिताम न पुरे धरणी – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग १३६