चुंबळीशीं करी चुंबळीचा – संत तुकाराम अभंग – 122
संतांचे गुण दोष आणितां – संत तुकाराम अभंग – 121
देवाचे म्हणोनि देवीं अनादर – संत तुकाराम अभंग – 120
उपदेश तो भलत्या हातीं – संत तुकाराम अभंग – 119
धाकुटयाच्या मुखीं घांस घाली – संत तुकाराम अभंग – 118
बोलोनियां काय दावूं – संत तुकाराम अभंग – 117
चित्त तें चिंतन कल्पनेची धांव – संत तुकाराम अभंग – 116
आतां केशीराजा हेचि – संत तुकाराम अभंग – 115
अनुसरे तो अमर झाला – संत तुकाराम अभंग – 114
शिंदळा साल्याचा नाहीं – संत तुकाराम अभंग – 113
काय काशी करिती गंगा – संत तुकाराम अभंग – 112
चित्तीं नाहीं तें जवळीं – संत तुकाराम अभंग – 111
चाल केलासी मोकळा – संत तुकाराम अभंग – 110
बाळ बापा म्हणे काका – संत तुकाराम अभंग – 109
हरी तूं निष्ठुर निर्गुण – संत तुकाराम अभंग – 108
माकडें मुठींसी धरिलें फुटाणे – संत तुकाराम अभंग – 107
बोलिलों तें कांहीं तुमचिया – संत तुकाराम अभंग – 106
शुकसनकादिकीं उभारिला – संत तुकाराम अभंग – 105
देती घेती परज गेली – संत तुकाराम अभंग – 104
येऊं द्या जी कांहीं वेसकरास – संत तुकाराम अभंग – 103
जोहार जी मायबाप जोहार – संत तुकाराम अभंग – 102
घरीं रांडा पोरें मरती उपवासीं – संत तुकाराम अभंग – 101
अवघी साधन हातवटी – संत मुक्ताबाई अभंग
अहो क्रोधे यावें कोठे – संत मुक्ताबाई अभंग