सर्वपटी रुप समसारिखे आहे – संत सोपानदेव अभंग
भी नेणे ती भक्ति नेणे त्या मुक्ति – संत सोपानदेव अभंग
राम कृष्ण मूर्ति या पुजीतसे भावे – संत सोपानदेव अभंग
कृष्णाचिया पंथे चालिलो दातारा – संत सोपानदेव अभंग
हरिनाम जपे सहस्त्रवरि सोपे – संत सोपानदेव अभंग
ज्याचे मुखी हरि तोचि धन्य ये जगी – संत सोपानदेव अभंग
मोकषालागी धन वेचावे नलगे – संत सोपानदेव अभंग
अव्यक्ताच्या घरी प्रकृति कामारी – संत सोपानदेव अभंग
सबाझ कोंदले निरवात उगले – संत सोपानदेव अभंग
आवडीचे मागे प्रवृत्तीचे नेघे – संत सोपानदेव अभंग
मनाचे मवाळ हरिरुप चितिती – संत सोपानदेव अभंग
सर्वकाल ध्यान हरिरुप ज्याचे – संत सोपानदेव अभंग
आणीक ऐके गा दुता – संत सोपानदेव अभंग
चलारे वैष्णवलो जाऊ पंडरीयेसी – संत सोपानदेव अभंग
उघडली दृष्टी इंद्रिया सकट – संत सोपानदेव अभंग
तान्हेल्याची धणी – संत तुकाराम अभंग – 155
आणिकांची स्तुति आम्हां – संत तुकाराम अभंग – 154
जेणें मुखें स्तवी – संत तुकाराम अभंग – 153
सेवितों हा रस वांटितों – संत तुकाराम अभंग – 152
ऐसे ऐसियानें भेटती ते साधु – संत तुकाराम अभंग – 151
रडोनियां मान – संत तुकाराम अभंग – 150
कपट कांहीं एक – संत तुकाराम अभंग – 149
याचा कोणी करी पक्ष – संत तुकाराम अभंग – 148
ब्रम्हहत्या मारिल्या गाई – संत तुकाराम अभंग – 147