नव्हे भिडा हें कारण – संत तुकाराम अभंग – 1649
आह्मीं देतों हाका – संत तुकाराम अभंग – 1648
करूनि जतन – संत तुकाराम अभंग – 1647
चुकलिया ताळा – संत तुकाराम अभंग – 1646
आम्हां सुकाळ सुखाचा – संत तुकाराम अभंग – 1645
गंगा आली आम्हांवरी – संत तुकाराम अभंग – 1644
हरीचे नाम कदाकाळी कां रे नये वाचे – संत तुकाराम अभंग – 1643
येई गां तूं मायबापा पंढरीच्या राया – संत तुकाराम अभंग – 1642
कायावाचामनें जाला विष्णुदास – संत तुकाराम अभंग – 1641
ग्रंथाचे ते अर्थ नेणती हे खळ – संत तुकाराम अभंग – 1640
कोण दुजें हरी सीण – संत तुकाराम अभंग – 1639
तरी हांव केली अमुप व्यापारें – संत तुकाराम अभंग – 1638
न सरे भांडार – संत तुकाराम अभंग – 1637
सेजेचा एकांत आगीपाशीं कळे – संत तुकाराम अभंग – 1636
संतांची स्तुति ते दर्शनाच्या योगें – संत तुकाराम अभंग – 1635
आइकिली मात – संत तुकाराम अभंग – 1634
पुण्य उभें राहो आतां – संत तुकाराम अभंग – 1633
लावूनियां पुष्टी पोरें – संत तुकाराम अभंग – 1632
भल्याचें कारण सांगावें स्वहित – संत तुकाराम अभंग – 1631
येणें जाणें तरी – संत तुकाराम अभंग – 1630
मीच विखळ मीच विखळ – संत तुकाराम अभंग – 1629
विषय तो मरणसंगीं – संत तुकाराम अभंग – 1628
आपुल्याचा भोत चाटी – संत तुकाराम अभंग – 1627
असोनि न कीजे अलिप्त अहंकारें – संत तुकाराम अभंग – 1626
