साच जें होतें तें – संत चोखामेळा अभंग – १०५
समर्थांसी रंकें शिकवण – संत चोखामेळा अभंग – १०४
श्वान अथवा सुकर – संत चोखामेळा अभंग – १०३
वारंवार किती करूं – संत चोखामेळा अभंग – १०२
यातीहीन मज म्हणती – संत चोखामेळा अभंग – १०१
मी तो विकलों तुमचिये – संत चोखामेळा अभंग – १००
माया मोहोजाळे गुंतलोंसे – संत चोखामेळा अभंग – ९९
माझा तंव अवघा – संत चोखामेळा अभंग – ९८
माझा मी विचार – संत चोखामेळा अभंग – ९७
मजचि कां करणें – संत चोखामेळा अभंग – ९६
भ्रमण न करितां भागलों – संत चोखामेळा अभंग – ९५
भवाचिया भेणें येतों – संत चोखामेळा अभंग – ९४
बावरलें मन करीं – संत चोखामेळा अभंग – ९३
बरें हें वाईट आहे – संत चोखामेळा अभंग – ९२
बरें झालें येथें आलोंसे – संत चोखामेळा अभंग – ९१
नेत्रीं अश्रूधारा उभा – संत चोखामेळा अभंग – ९०
नेणों तुमचे मन कठिण – संत चोखामेळा अभंग – ८९
विठ्ठल हा चित्तीं – संत तुकाराम अभंग – 1063
ज्यासी आवडी हरीनामांची – संत तुकाराम अभंग – 1062
हरीजनाची कोणां न – संत तुकाराम अभंग – 1061
धेनु चरे वनांतरीं – संत तुकाराम अभंग – 1060
साधावया भक्तीकाज – संत तुकाराम अभंग – 1059
आपुलिया लाजा – संत तुकाराम अभंग – 1058
नाहीं देह शुद्ध याति – संत चोखामेळा अभंग – ८८