वेध कैसा लागला – संत चोखामेळा अभंग – २२६
कोणी पंढरीसी जाती – संत चोखामेळा अभंग – २२५
श्रीमुख चांगलें कांसे – संत चोखामेळा अभंग – २२४
बहुत हिंडलों देश – संत चोखामेळा अभंग – २२३
करीं सूत्र शोभे – संत चोखामेळा अभंग – २२२
अवघा प्रेमाचा पुतळा – संत चोखामेळा अभंग – २२१
चोखट चांग चोखट – संत चोखामेळा अभंग – २२०
भाकसमुद्रीं भरियेलीं – संत चोखामेळा अभंग – २१९
टाळी वाजवावी गुढी – संत चोखामेळा अभंग – २१८
नेणते तयासी नेणता – संत चोखामेळा अभंग – २१७
इनामाची भरली पेठ – संत चोखामेळा अभंग – २१६
माझा शिण भाग – संत चोखामेळा अभंग – २१५
बहुतांचे धांवणें केलें – संत चोखामेळा अभंग – २१४
मुळींचा संचला आला – संत चोखामेळा अभंग – २१३
भक्तांचियां लोभा वैकुठं – संत चोखामेळा अभंग – २१२
देखिला देखिला योगियांचा – संत चोखामेळा अभंग – २११
दुर्लभ होतें तें सुलभ – संत चोखामेळा अभंग – २१०
अवघी पंढरी भुवैकुंठ – संत चोखामेळा अभंग – २०९
अंगिकार करी तयाचा – संत चोखामेळा अभंग – २०८
भाविकांच्या लोभा होऊनी – संत चोखामेळा अभंग – २०७
पंढरीचे सुख नाहीं – संत चोखामेळा अभंग – २०६
ज्या सुखा कारणें योगी – संत चोखामेळा अभंग – २०५
आपुलिया सुखा आपणचि – संत चोखामेळा अभंग – २०४
मज तों नवल वाटतसें – संत चोखामेळा अभंग – २०३