काम लागे कृष्णापाठीं – संत जनाबाई अभंग – १७१
प्रपंचीं जो रडे – संत जनाबाई अभंग – १७०
पाणी तेंचि मेघ मेघ – संत जनाबाई अभंग – १६९
आम्ही आणि संतसंत – संत जनाबाई अभंग – १६८
आक्रोशें ध्यानासीं आणी – संत जनाबाई अभंग – १६७
आपणची सारा – संत जनाबाई अभंग – १६६
मृदु वाहे पाणी – संत जनाबाई अभंग – १६५
अंगीं हो पैं शांती – संत जनाबाई अभंग – १६४
सुखें संसार करावा – संत जनाबाई अभंग – १६३
जगीं विठ्ठल रुक्मिणी – संत जनाबाई अभंग – १६२
चोरा संगतींनें गेला – संत जनाबाई अभंग – १६१
हेंचि देवांचें भजन – संत जनाबाई अभंग – १६०
जहाज तारिलें तारिलें – संत जनाबाई अभंग – १५९
भृंगीचिया अंगीं कोणतें – संत जनाबाई अभंग – १५८
नाद पडे कानीं – संत जनाबाई अभंग – १५७
झाली जगाचिये सीमा – संत जनाबाई अभंग – १५६
धनियाचें पडपे गेला – संत जनाबाई अभंग – १५५
बांधोनियां हात गयाळ – संत जनाबाई अभंग – १५४
भक्तिभावें वळे गा – संत जनाबाई अभंग – १५३
डोईचा पदर आला – संत जनाबाई अभंग – १५२
धन्य धन्य ज्याचे चरणीं – संत जनाबाई अभंग – १५१
नामयाचें ठेवणें जनीस – संत जनाबाई अभंग – १५०
मी तों समर्थाची दासी – संत जनाबाई अभंग – १४९
आतां येतों स्वामी आम्ही – संत जनाबाई अभंग – १४८
