सार्थ तुकाराम गाथा 1501 - 1600 अभंग क्र.१५०१ बुद्धिहीना उपदेश । तें तें विष अमृतीं ॥१॥ हुंगों नये गोऱ्हावाडी ।…
लेवविले अळंकार केलें थोर वाढवुनी ॥१॥ आपुली दृष्टी निववितां । मी तो नेणतां लळेवाड ॥२॥ गोड घांस मुखीं भरा। जेविता…
मी ज्या बोलिलों निगुती । संतकृपेच्या त्या युक्ती ॥१॥ येरवीं हें काय जाणें । प्रसादाचें करणें त्यांचिया ॥२॥ छायाचित्र नाचवितां…
मी तों संतांचें पोसणें । देती समयीं तेंचि खाणें ॥१॥ अवघी चुकली जाचणी । उण्यापुयाची सोसणी ॥२॥ करुं सांगितलें काज…
मायबाप उत्तीर्ण होणें । न घडे देणें अपत्या ॥१॥ जरी लक्ष जोडी दिली । ॥२॥ जैसा आत्मा विश्व प्रसवे ।…
मज तों सांभाळिलें संती । धरिलें हातीं दीन म्हणुनी ॥१॥ सांगतां नये विश्वास लोकां । बाधी अशंका ज्याची त्या ॥२॥…
भाग्याचा उदय - संत तुकाराम अभंग – 1505 भाग्याचा उदय । ते हे जोडी संतपाय ॥१॥ येथूनिया नुठो माथा ।…
सर्व भाग्यहीन - संत तुकाराम अभंग – 1504 सर्व भाग्यहीन । ऐसें सांभाळिलों दीन ॥१॥ पायीं संतांचे मस्तक । असों…
भुके नाहीं अन्न - संत तुकाराम अभंग – 1503 भुके नाहीं अन्न । मेल्यावरी पिंडदान ॥१॥ हे तों चाळवाचाळवी ।…
न करीं तुमची सेवा - संत तुकाराम अभंग – 1502 न करीं तुमची सेवा । बापुडें मी पण देवा ।…
बुद्धिहीना उपदेश - संत तुकाराम अभंग – 1501 बुद्धिहीना उपदेश । तें तें विष अमृतीं ॥१॥ हुंगों नये गोऱ्हावाडी ।…
भोळा देव । दाखविला आम्हां केला सन्मुख ॥१॥ पंढरियें विटेवरीं । उभा व्दारीं पुंडलिका ॥२॥ संती केला परोपकार । आम्हां…
भाग्य माझें उभें ठेलें । संती दाविलें निधान ॥१॥ आतां उणें कोठें कांही । न पडे ठायीं भरलेंसें ॥२॥ जेथें…
भाग्याची उजरी । दिसे यावरी वोडवली ॥१॥ म्हणोनियां कृपावंत । झाले संत मायबाप ॥२॥ पाचारुनी देत मोहें । प्रेमपेहे पाजिती…
बोलिले शब्द निश्चयाचें । प्रतीति साचे आले ते ॥१॥ माझा मजचि परिचय झाला । संती दाविला हितार्थ ॥२॥ निमिषमात्रें सावध…
ब्रम्हानंद मुसावला । अंगी बाणला आविर्भावो ॥१॥ संतवचनामृतें तृप्ति । झाली विश्रांति इंद्रियां ॥२॥ मन बैसलें ऐक्यासनीं । निश्चळ आसनीं…
चोराचिया धुडका मनीं - सार्थ तुकाराम गाथा 1500 चोराचिया धुडका मनीं । वसे ध्यानीं लांछन ॥१॥ यासी आह्मीं करणें काय…
अभिमानाचें तोंड काळें - सार्थ तुकाराम गाथा 1499 अभिमानाचें तोंड काळें । दावी बळें अंधार ॥१॥ लाभ न्यावा हातोहातीं ।…
भेणें पळे डोळसा - सार्थ तुकाराम गाथा 1498 भेणें पळे डोळसा । न कळे मृत्यु तो सरिसा ॥१॥ कैसी जाली…
एक धरिला चित्तीं - सार्थ तुकाराम गाथा 1497 एक धरिला चित्तीं । आह्मीं रखुमाईचा पती ॥१॥ तेणें जालें अवघें काम…
लचाळाच्या कामा नाहीं ताळावाळा - सार्थ तुकाराम गाथा 1496 लचाळाच्या कामा नाहीं ताळावाळा । न कळे ओंगळा उपदेश ॥१॥ वचनचर्येची…
नाहीं सरो येत जोडिल्या वचनीं - सार्थ तुकाराम गाथा 1495 नाहीं सरो येत जोडिल्या वचनीं । कवित्वाची वाणी कुशळता ॥१॥…
हेंदऱ्याचें भरितां कान - सार्थ तुकाराम गाथा 1494 हेंदऱ्याचें भरितां कान । हलवी मान भोंक रितें ॥१॥ नाहीं मी येथें…
अतित्याईं बुडे गंगे - सार्थ तुकाराम गाथा 1493 अतित्याईं बुडे गंगे । पाप लागे त्याचें त्या ॥१॥ हें तों आपुलिया…
