अमृत गोडिये नाहीं भिन्नपण – संत निळोबाराय अभंग – 1553

अमृत गोडिये नाहीं भिन्नपण – संत निळोबाराय अभंग – 1553

2 years ago

अमृत गोडिये नाहीं भिन्नपण । प्रभा रविकीर्ण जयापरी ॥१॥ अळंकार सोनें काय तें वेगळें । डोळियां बुबळें वेगळिक ॥२॥ नभा…

मी माझें पाहतां न देखेचि दिठी – संत निळोबाराय अभंग – 1552

2 years ago

मी माझें पाहतां न देखेचि दिठी । आदि मध्य शेवटीं विचारितां ॥१॥ टवाळ हें मिथ्या अविदयेचें भान । चेईलिया स्वप्न…

माझिये मनीं बैसला हरी – संत निळोबाराय अभंग – 1551

2 years ago

माझिये मनीं बैसला हरी । नयनामाझारीं कोंदला ॥१॥ भरोनियां मना बुध्दी । राहिला संधीं इंद्रियांच्या ॥२॥ पाहे तेथें आपणचि दिसे…

माया ब्रहमींचा आभास – संत निळोबाराय अभंग – 1550

2 years ago

माया ब्रहमींचा आभास । नाहीं ते ब्रम्ही नि:शेष ॥१॥ यालागीं दिसे ते टवाळ । रत्नचि ते रत्नकीळ ॥२॥ सूर्यचि सूर्यातें…

माझेंचि मज नवल वाटे – संत निळोबाराय अभंग – 1549

2 years ago

माझेंचि मज नवल वाटे । मीचि भेटें मजलागीं ॥१॥ निजात्मबोधें उदो केला । प्रकाश दाटला कोंदोनी ॥२॥ कोठें कांहिंचि न…

मन विश्रांति पावलें – संत निळोबाराय अभंग – 1548

2 years ago

मन विश्रांति पावलें । गुरुचरणीं स्थिरावलें ॥१॥ ज्ञानयुक्त होतां मन । ब्रम्हभूत झालें जाण ॥२॥ जिकडे जिकडे जाय मन ।…

बहुरुपी हा एकला – संत निळोबाराय अभंग – 1547

2 years ago

बहुरुपी हा एकला । नानाकारें नटें नटला ॥१॥ पुरुषाकृति स्त्रिया बाळें । होउनी कोणाही नातळे ॥२॥ नामें रुपें वस्त्राभरणें ।…

प्राणी प्राण अर्पे – संत निळोबाराय अभंग – 1546

2 years ago

प्राणी प्राण अर्पे । तेणें अपीं तें समपें ॥१॥ ऐशा आहे प्रेमाकळा । परी तो बोधक विरळा ॥२॥ दृश्याचिया पाठीं…

प्रसाद तुमचा लाधलों आतां – संत निळोबाराय अभंग – 1545

2 years ago

प्रसाद तुमचा लाधलों आतां । झालों कृतकृत्यता सनाथ ॥१॥ पुरविला जीवींचा हेत । होतो चिंतीत मानसीं तो ॥२॥ कृपा करुनियां…

पूर्णापासुनी आले आंख – संत निळोबाराय अभंग – 1544

2 years ago

पूर्णापासुनी आले आंख । शेखी पूर्णचि नुरे लेख ॥१॥ पूर्णी असतां पूर्णपण । नेणें आपणा आपण ॥२॥ दशक वाढवूनी शेवटीं…

पायीं चित्त हें राहिलें – संत निळोबाराय अभंग – 1543

2 years ago

पायीं चित्त हें राहिलें । ब्रम्हरुप पैं जाहलें ॥१॥ मन झालें हें उन्मन । स्वरुपीं झालें तें लीन ॥२॥ बुध्दि…

सोयरा श्रीहरी – संत निळोबाराय अभंग – 1542

2 years ago

सोयरा श्रीहरी । आत्मा एक चराचरीं ॥१॥ नाहीं तया आपपर । वसवी सकळांचे अंतर ॥२॥ देवां दानवां मानवां । स्थूळ…

सोनें असे सोनेपणें – संत निळोबाराय अभंग – 1541

2 years ago

सोनें असे सोनेपणें । अलंकार लेणें होय जाय ॥१॥ तैसें चराचर होतां जातां । वस्तु अखंडता अखंड ॥२॥ नाना मृगजळ…

भांडावें तों हित – संत तुकाराम महाराज अभंग – 1700

2 years ago

भांडावें तों हित - संत तुकाराम अभंग - 1700 भांडावें तों हित । ठायी पडा तें उचित ॥१॥ नये खंडों…

तुझाठायीं ओस – संत तुकाराम अभंग – 1699

2 years ago

तुझाठायीं ओस - संत तुकाराम अभंग - 1699 तुझाठायीं ओस । दोन्ही पुण्य आणि दोष ॥१॥ झडलें उरलें किती ।…

तुज नाहीं शक्ती – संत तुकाराम अभंग – 1698

2 years ago

तुज नाहीं शक्ती - संत तुकाराम अभंग - 1698 तुज नाहीं शक्ती । काम घेसी आम्हां हातीं ॥१॥ ऐसें अनुभवें…

मजशीं पुरे न पडे वादें – संत तुकाराम अभंग – 1697

2 years ago

मजशीं पुरे न पडे वादें - संत तुकाराम अभंग - 1697 मजशीं पुरे न पडे वादें । सुख दोहींच्या संवादें…

सांगतां गोष्टी लागती गोडा – संत तुकाराम अभंग – 1696

2 years ago

सांगतां गोष्टी लागती गोडा - संत तुकाराम अभंग - 1696 सांगतां गोष्टी लागती गोडा । हा तो रोकडा अनुभव ॥१॥…

निष्ठुर उत्तरीं न धरावा राग – संत तुकाराम अभंग – 1695

2 years ago

निष्ठुर उत्तरीं न धरावा राग - संत तुकाराम अभंग - 1695 निष्ठुर उत्तरीं न धरावा राग । आहे लागभाग ठायींचाचि…

धरूनि पालव असुडीन करें – संत तुकाराम अभंग – 1694

2 years ago

धरूनि पालव असुडीन करें - संत तुकाराम अभंग - 1694 धरूनि पालव असुडीन करें । मग काय बरें दिसे लोकीं…

करावा कांटाळा नव्हे हें उचित – संत तुकाराम अभंग – 1693

2 years ago

करावा कांटाळा नव्हे हें उचित - संत तुकाराम अभंग - 1693 करावा कांटाळा नव्हे हें उचित । आधीं च कां…

तरीं आम्ही तुझी धरियेली कास – संत तुकाराम अभंग – 1692

2 years ago

तरीं आम्ही तुझी धरियेली कास - संत तुकाराम अभंग - 1692 तरीं आम्ही तुझी धरियेली कास । नाहीं कोणी दास…

कृपेचा ओलावा – संत तुकाराम अभंग – 1691

2 years ago

कृपेचा ओलावा - संत तुकाराम अभंग - 1691 कृपेचा ओलावा । दिसे वेगळाचि देवा ॥१॥ मी हें इच्छीतसें साचें ।…

दावूनियां कोणां कांहीं – संत तुकाराम अभंग – 1690

2 years ago

दावूनियां कोणां कांहीं - संत तुकाराम अभंग - 1690 दावूनियां कोणां कांहीं । तेचि वाहीं चाळविलीं ॥१॥ तैसें नको करूं…