शुद्ध भाव शुद्धमती - संत चोखामेळा अभंग - १७८ शुद्ध भाव शुद्धमती । ऐसें पुराणें वदती ॥१॥ जयासाठीं जप तप…
आमुचा आम्ही केला - संत चोखामेळा अभंग - १७७ आमुचा आम्ही केला भावबळी । भावें वनमाळी आकळीला ॥१॥ भावचि कारण…
संतांचा अनुभव संतची - संत चोखामेळा अभंग - १७६ संतांचा अनुभव संतची जाणति । येर ते हांसती अभाविक ॥१॥ नामाचा…
वांया हांव भरी - संत चोखामेळा अभंग - १७५ वांया हांव भरी नका घालूं मन । चिंतावे चरण विठोबाचे ॥१॥…
वांया हांव भरी गुंतले - संत चोखामेळा अभंग - १७४ वांया हांव भरी गुंतले कबाडी । करिताती जोडी पुढीलाची ॥१॥…
वाढलें शरीर काळाचें - संत चोखामेळा अभंग - १७३ वाढलें शरीर काळाचें हें ग्वाजें । काय माझें तुझें म्हणतोसी ॥१॥…
लिहिलें संचितीं न चुके - संत चोखामेळा अभंग - १७२ लिहिलें संचितीं न चुके कल्पांतीं । वायां कुंथाकुंथीं करूनी काय…
याचिया छंदा जे लागले - संत चोखामेळा अभंग - १७१ याचिया छंदा जे लागले प्राणी । त्याची धुळधाणी केली येणें…
बैसोनि निवांत करीन - संत चोखामेळा अभंग - १७० बैसोनि निवांत करीन चिंतन । काया वाचा मनसहित देवा ॥१॥ नामाचा…
बावरे मन रात्रंदिवस - संत चोखामेळा अभंग - १६९ बावरे मन रात्रंदिवस झालें । नावरे वाहिलें काय करूं ॥१॥ येणें…
फुलाचे अंगीं सुवास - संत चोखामेळा अभंग - १६८ फुलाचे अंगीं सुवास असे । फूल वाळलिया सुवास नासे ॥१॥ मृत्तिकेचे…
पांडुरंगी लागो मन - संत चोखामेळा अभंग - १६७ पांडुरंगी लागो मन । कोण चिंतन करी ऐसें ॥१॥ देहभाव विसरला…
नेणों कोणे काय - संत चोखामेळा अभंग - १६६ नेणों कोणे काय देवासी दिधलें । मागत वाहिलें तयापाशीं ॥१॥ पेरावें…
नेणपणें मिठी घालीन - संत चोखामेळा अभंग - १६५ नेणपणें मिठी घालीन पदरा । बैसेन द्वारांत तयाचिया ॥१॥ आशा हे…
निर्गुणा अंगी सगुण - संत चोखामेळा अभंग - १६४ निर्गुणा अंगी सगुण बाणलें । निर्गुण सगुण एकत्वा आलें ॥१॥ शब्दाची…
न करीं सायासाचें काम - संत चोखामेळा अभंग - १६३ न करीं सायासाचें काम । गाईन नाम आवडीं ॥१॥ या…
धिक् तो आचार - संत चोखामेळा अभंग - १६२ धिक् तो आचार धिक् तो विचार । धिक् तो संसार धिक्…
दु:खरूप देह दु:खाचा - संत चोखामेळा अभंग - १६१ दु:खरूप देह दु:खाचा संसार । सुखाचा विचार नाहीं कोठें ॥१॥ कन्या…
देही देखिली पंढरी - संत चोखामेळा अभंग - १६० देही देखिली पंढरी । विठू अविनाश विटेवरी ॥१॥ रुक्मिणी अंगना ।…
देह बुद्धीवेगळें जें - संत चोखामेळा अभंग - १५९ देह बुद्धीवेगळें जें आकारलें । निर्गुण तें सगुणपणें उभें केलें ॥१॥…
देव म्हणे नारदासी - संत चोखामेळा अभंग - १५८ देव म्हणे नारदासी । जाय निर्मळा तीर्थासी ॥१॥ तीर्थ निर्मळे संगमी…
तुम्ही तों सांकडें - संत चोखामेळा अभंग - १५७ तुम्ही तों सांकडें बहुत वारिलें । आतां कां उगलें बोलूं देवा…
तुटला आयुष्याचा दोरा - संत चोखामेळा अभंग - १५६ तुटला आयुष्याचा दोरा । येर वाउगा पसारा ॥१॥ ताकोनी पळती रांडा…
डोळियाचा देंखणा पाहतांच - संत चोखामेळा अभंग - १५५ डोळियाचा देंखणा पाहतांच दिठी । डोळाच निघाला देखण्या पोटी ॥१॥ डोळ्याचा…