जरी तो येईल येथें - संत निळोबाराय अभंग - १३६ जरी तो येईल येथें हरी । तरी मी सहसा विलंब…
यावरी कंस भयाभीत - संत निळोबाराय अभंग - १३५ यावरी कंस भयाभीत । कृष्णभयें उव्दिग्नचित्त । बैसला असतां निजमंदिरांत ।…
इंद्र म्हणे गा - संत निळोबाराय अभंग - १३४ इंद्र म्हणे गा देवदेवा । न कळती आम्हां तुझिया मावा ।…
मग तो उतरुनियां - संत निळोबाराय अभंग - १३३ मग तो उतरुनियां गिरी । आले गोकुळा भीतरीं । तंव धावोनियां…
लोक सकळहि बाहेरी - संत निळोबाराय अभंग - १३२ लोक सकळहि बाहेरी येती । तंव निर्मळ गगन शुध्द गभस्ती ।…
प्राणीमात्र पर्वतातळीं - संत निळोबाराय अभंग - १३१ प्राणीमात्र पर्वतातळीं । राहिले ते निजानंद मेळीं । नित्य हरिकीर्तीची नव्हाळी ।…
मग म्हणे गडियां - संत निळोबाराय अभंग - १३० मग म्हणे गडियां आपण । उचलूं चला गोवर्धन । तयातळीं सकळही…
संवर्तक वर्षेल जळधारीं - संत निळोबाराय अभंग - १२९ संवर्तक वर्षेल जळधारीं । तुवांहि झगटावें तंव त्यावरी ऐसें सांगोनियां प्रेरिले…
यात्रा फिरोनियां माघारी - संत निळोबाराय अभंग - १२८ यात्रा फिरोनियां माघारी । आली गोकुळाभीतरी । उव्देग करिती घरोघरीं ।…
ते म्हणती रे हे - संत निळोबाराय अभंग - १२७ ते म्हणती रे हे सुरपतीची । पूजा आजी देवदेवाची ।…
मग सांगे गडियां - संत निळोबाराय अभंग - १२६ मग सांगे गडियां सुजाणां । जातां कावडीं हिरोनि आणा । काय…
तंव आली वार्षिक - संत निळोबाराय अभंग - १२५ तंव आली वार्षिक यात्रा । करणें इंद्रपूजा सर्वत्रां । गोरसें काढुनी…
मग पाचारुनियां प्रांतवासी - संत निळोबाराय अभंग - १२४ मग पाचारुनियां प्रांतवासी । व्दिज आणिले भोजनासी । जिताणें करुनियां श्रीकृष्णासी…
सप्त अहोरात्र होतां - संत निळोबाराय अभंग - १२३ सप्त अहोरात्र होतां । तेथें कृष्ण जळाअतोंता । सांगतां युध्दाची ते…
मग पाय ठेऊनि - संत निळोबाराय अभंग - १२२ मग पाय ठेऊनि खांदियेवरी । चेंडा झेपावला हरी । ऐसें देखोनियां…
यावरी आपण वृक्षातळीं - संत निळोबाराय अभंग - १२१ यावरी आपण वृक्षातळीं । जाऊनियां वरी न्याहाळि । तंव ते म्हणती…
तंव त्यां म्हणे रे - संत निळोबाराय अभंग - १२० तंव ते म्हणती नहो बाहेरी आम्ही बळकट चढावाया वरी वृक्षही…
येरे दिवशीं घेउनी - संत निळोबाराय अभंग - ११९ येरे दिवशीं घेउनी सवें गोवळ खिल्लारांचे थवे यमुनातटाकीं नित्य नवे खेळ…
माते बळिया शिरोमणी - संत निळोबाराय अभंग - ११८ माते बळिया शिरोमणी कृष्ण नाटक हा विंदानी आम्हां जळतजळतां वनीं येणें…
म्हणती आजि वांचिलों - संत निळोबाराय अभंग - ११७ म्हणती आजि वांचिलों जीवें जवळी श्रीहरी होतां सवें तंव ते गांईचे…
नेत्र झांकविले ते - संत निळोबाराय अभंग - ११६ नेत्र झांकविले ते हरी कारण इतुलेंचि अभ्यंतरी मज विराट झालियावरी छळतील…
अग्नीची व्हावया शांती - संत निळोबाराय अभंग - ११५ अग्नीची व्हावया शांती उपाय आहे तुमच्याचि हातीं लावोनियां बैसा पातीं डोळेचि…
नरसी की सांवल - श्रीकृष्ण व नरसी मेहता कविता - ३३ नरसी की सांवल साह ने जब इस तरह की…
पळवाया न दिसे - संत निळोबाराय अभंग - ११४ पळवाया न दिसे मार्ग पक्षी जळताती भुजंग श्रवापदांचे कोंडले तुंग मृग…
