वृदांवनीं वेणू कवणाच – संत भानुदास अभंग गौळण – ८३
वृदांवनीं वेणू कवणाच माये वाजे । वेणुनादें गोवर्धनू गाजे ।
पुच्छु पसरुनि मयोर विराजे । मज पाहतां भासती यादवराजे ॥१॥
तृण चारा चरूं विसरली । गाई व्याघ्र एके ठायीं जालीं ।
पक्षीं कुळें निवांत राहिली । वैरभाव समुळ विसरली ॥२॥
यमुना जळ स्थिर स्थिर वाहे । रविमंडळ चालतां स्तब्ध होये ।
शेषकूर्म वराह चकित राहे । बाळा स्तन देऊ विसरली माये ॥३॥
ध्वनी मजुंळ मंजुळ उमटती । वांकी रुणझुण रुणझूण वाजती ।
देव विमानीं बैसानि स्तुती गाती । भानुदासा फावली प्रेम भक्ति ॥४॥