शेबंडी वाकूडीं गौळियांची पोरं ।
तेथें नाचे निर्धारें आवडीनें ॥१॥
जाणते वेदांती न करिती तिकडे तोंड ।
म्हणे हे तों होती भांड शाब्दीक ते ॥२॥
चोरितानां लोणी बांधिती गौळणी ।
तेथें काकळुनि पाय धरी ॥३॥
यज्ञाचे ठायीं अवदान नेघे ।
विदुरासी मागे आणि कण्या ॥४॥
भानुदास म्हणे जाणते नेणते ।
दोनी ते सरते होता पायीं ॥५॥