इहीं श्रवणीं तुझें गुणगान ऐकेन । इहीं चरणीं तीर्थपथेम चालेन ।
नाशिवंत देह कवणीये काजा । ऐसी प्रेमभक्ति देई सहजा ॥१॥
अखंड तुझे नाम उच्चारी । तेणें संसारा होय उजरी ॥धृ० ॥
शालीग्राम तीर्थे करीन आंघोळी । हरिदासाचें चरणरज लावीन कपाळीं ।
कंठमंडित तुळशी माळी । तन मन प्राण तुमचे वोवाळी ॥२॥
उदयव्यथेलागीं मी न करी धंदा । उच्छिष्ट प्रसादें हरावीं हे क्षुधा ।
आपली स्तुति आणि पारावीया निंदा । हे दोन्हीं आतळों नेदी गोविंदा ॥३॥
सर्वाभूती रामा तूतेंचि देखे । तुझेनि प्रसादें सदा संतोषे ।
देवा भानुदास मागे इतुकें । चाड नाहीं आम्हां वैकुंठ लोकें ॥४॥
