वेदांत सिद्धांत – संत भानुदास अभंग करूणा – ७३
वेदांत सिद्धांत ऐकोनियां गोष्टी ।
मन जाहलें चावटी देवराया ॥१॥
परि त्याचा बोध नये काहीं चित्ता ।
फजिती तत्त्वतां मागें पुढें ॥२॥
संसाराचें जाळें पडतसे गुंती ।
करितां कुंथाकुंथी न ॥३॥
निघेची भानुदास म्हणे सांवळ्या श्रीरामा ।
तुझा देई प्रेमा दुजें नको ॥४॥