ऐसियासी कृपा करावी त्वरित ।
पुरवा मनोरथ सर्व माझे ॥१॥
काकुळती कवणा येऊ तुजविण ।
दुःख निवारण कोण करी ॥२॥
त्रैलोक्य पालन करिसी सर्वकळ ।
त्याहुनि आगळें हेंचि काय ॥३॥
तुझिया पायांचा मजला आधार ।
केविं तुं निष्ठूर जाहलासी ॥४॥
आमुचे अन्याय न धरावे चित्तीं ।
सर्व कृपामूर्ति पोटीं घाली ॥५॥
कर्म धर्म माझें उत्तम आवरण ।
न न पाहें पावन करी मज ॥६॥
भानुदास म्हणे कृपेचें पोसणें ।
परि नारायणें सांभाळावें ॥७॥
