भाबांवसी कां रे – संत भानुदास अभंग मुमुक्षूसबोध – ५५
भाबांवसी कां रे माझें म्हणसी ।
कोण हे कोणासी कामा आले ॥१॥
घेई तूं अनुभव कोणाचे ते कोण ।
अंतकाळीं जाण पारखे होती ॥२॥
जवळी असतां धन कांही रुका ।
तेव्हा म्हणती सखा दादा भाई ॥३॥
हीनपणें म्हणती अभागी करंटा ।
जन्मला फुकटा मारतां बरें ॥४॥
भानुदास म्हणे ऐसें हे जन ।
परी माझें जाण करिती वायां ॥५॥