मनासी करीं पां रे बोध । आतां लवकरी होई सावध ।
सांडी द्वैत भेदाभेद । वाचे उच्चारी रामकृष्ण गोविंद ॥१॥
व्रत करी एकादशी । नेमे जाई पंढरीसी ।
आषाढी आणि कार्तिकीसी । दोहीं वारींसी चुकों नको ॥२॥
सोपे वर्म म्हणे भानुदास । नाचा गातां माना उल्हास ।
आणिक नको बा हव्यास । साधीं साधन हेंचि सोपे ॥३॥