पंढरीचें सुख पुंडलिकासी झालें ।
तेणेंही वांटिलें भक्तलांगी ॥१॥
भुक्तिमुक्ति वरदान दिधलें ।
तें नाहीं ठेविलें आपणापाशी ॥२॥
चंद्रभागे तीरीं आश्रम पुंडलिकाचा ।
तो विसाव तीर्थाचा तीर्थराव ॥३॥
एकें गुप्तरुप म्हणोनी मौनाचि धरिलें ।
एकीं चोहटा उभें केलें परब्रह्मा ॥४॥
कटीं कर विराजित उभा असे निवांत ।
समचरणशोभत ध्यान मुद्रे ॥५॥
समदृष्टी साजिरी कमळनयन वरी ।
पितांबरधारी शामप्रभा ॥६॥
ऐसा बरवाया बरवंट उभा असे नीट ।
मस्तकीं मुगुट तेजः पुंज ॥७॥
भक्तिज्ञानवैराग्य दिधलें भजना ।
वैकुंठींचा राणा भाग्यवंतु ॥८॥
ऐसा सुखाचा सागरु । विठ्ठल कल्पतरु ।
पुंडलिक थोरु । भक्तराज ॥९॥
भानुदासस्वामी तपें पुर्ण झाला ।
तो भक्तजना झाला मायबाप ॥१०॥
