तुळसी वृंदावनी उभा तो ब्राह्मण ।
पुसे घरीं कोण आहे बाई ॥१॥
कोणाचें हें घर दिसतें साजिरें ।
मुलें आणि लेंकुरें काय आहे ॥२॥
ऐकोनी उत्तर चोखियाची कांता ।
प्रेमजळ नेत्रा भरियेले ॥३॥
म्हणे घरधन्यासी विठोबाचा छंद ।
आठविती गोविंद रात्रंदिवस ॥४॥
संसारी सुख नाहीं अणुमात्र ।
सदा अहोरात्र हाय हाय ॥५॥
पोटीही संतान न देखेची कांही ।
वायां जन्म पाहीं झाला माझा ॥६॥
वंका म्हणे ऐस बोलोनीयां मात ।
घाली दंडवत ब्राम्हणासी ॥७॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
