संसारदुःखें पीडिलों दातारा ।
किती येरझारा जन्ममरण ॥१॥
सोडवू गा देवा भवाची काचणी ।
जातो आडरानी विषयसंगे ॥२॥
भवाचिया डोहीं बुडतों वेळोवेळां ।
कां न ये कळवळा तुज देवा ॥३॥
वंका म्हणे तुम्ही जरी मोकलिलें ।
कवणातें वहिलें शरण जाऊं ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
