मग पंढरीराणा बोलतसे वाणी ।
आलों मी दुरोनी येचि मार्गे ॥१॥
क्षुधा मज बहु लागली साजणी ।
देई कांही आणोनी फराळासी ॥२॥
येरी म्हणे आम्ही नीच याती महार ।
कैसा हा विचार करूं आतां ॥३॥
येरू म्हणे माझा जाऊं पाहे प्राण ।
यातीसी कारण नाहीं मज ॥४॥
कांही तरी अन्न असेल शिळे मिळें ।
देई येची वेळे लवकरी ॥५॥
वंका म्हणे ऐसे लाघव श्रीहरी ।
करोनी पसरी हात पुढें ॥६॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
