कौतुकें आनंदे लोटल कांही काळ ।
तों आलें असे फळ प्रसादाचे ॥१॥
चोखीयाची कांता जालीसे गर्भीण ।
लागलासे पूर्ण नववा मास ॥२॥
स्वभावे विनंती करी पतीलागीं ।
घरीं नाही सामोग्री कैसी करूं ॥३॥
वंका म्हणे ऐसी ऐकोनियां मात ।
निघाला त्वरित बहिणी घरा ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
