चोखियाचे घरा आले नारायणा ।
होउनी ब्राह्मण दिनें वृध्द ॥१॥
हातामध्ये कांठी सावळा जगजेठी ।
तुळसीमाळा कंठी बुका भाळीं ॥२॥
कांपत कांपत जातसे चांचरी ।
मोठा नटधारी घरघेणा ॥३॥
चोखियाचे घर पुसतसे लोकां ।
वैकुठीचा सखा भक्त काजा ॥४॥
दुरोनियां पाहे चोख्याची अंतुरी ।
तंव तो आला द्वारी चोखियाच्य़ा ॥५॥
हांसत कांपत मुखाने बोलत ।
लाळही गळत मुखावाटे ॥६॥
वंका म्हणे पंढरीचा राणा ।
देखिला नयनां सोयराई ॥७॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
