आम्ही तो जातीचे आहेती महार ।
तुम्हीं तो थोर उंच वर्ण ॥१॥
अन्नपाणी देता निंदितील जन ।
करतील ताडण मजलागीं ॥२॥
ऐंकोनियां मात येरू बोले वचन ।
यातीसी कारण नाही मज ॥३॥
माझा तूं वाचवी अन्न देऊनि प्राण ।
पुढील कारण पाहूं नको ॥४॥
ऐकोनी उत्तर सोयरा उठली ।
घरामध्यें आली लवलाहीं ॥५॥
दही आणी भात घेतला वाटीभरीं ।
आणोनिया करीं दिला तिने ॥६॥
वंका म्हणे हरी खावोनी तुष्टला ।
म्हणे माग मला देतों तुज ॥७॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
